Bir daha çalma Sam, Jay bağırsın sadece...

Ona derler Screamin' Jay Hawkins! Beklenen sıfatlar daha başkadır aslında. Ne bileyim, bir Alexander The Great geliyor aklıma hemen. "Şahane", "Muhteşem", vb.
Jay bağırıyor, sadece bunu bilin diyorlar bize. Stranger Than Paradise'ı açan şarkıyı söylüyor Jay, o ünlü şarkıyı: "I put a spell on you". Öyle bir film ki bu; her bir karesine, oyuncusuna, şarkısına, şarkıcısına ismini bir krem gibi sürüyor. Nemleniyor her şey, çatlaklar doluyor.
Cennetten de garip Jay'in vokali. Halbuki ne çok söylendi bu şarkı; Natacha Atlas, Marilyn Manson, Nina Simone ve daha niceleri. Bana büyü yapabilen bir tek o! Sinirli, burnundan soluyor, kalın telden pat küt nameler yapıyor, kabalaşıyor, sevdiğine söz hakkı tanımıyor...
Kimse korkak bilmesin onu! Bağırışı ondan değil! Abartısına el pençe divan! Çoşkusuna, öfkesine, sakin olamayışına, tutkal gibi tutkusuna...
Sam çalmasın bir daha; sıkıldım o ince, sessiz, kelimesiz, "derin" aşk filmlerinden, imalı bakışlardan.
Bana Jay gibisi lazım. Yerden göğe kadar!